ZARİFE (Deniz Kavukçuoğlu)

İnsanların dış görünüşlerine ,davranışlarına bakarak ahkam kesmek,yorumda bulunmak, kendimiz ve diğer insanlar için genel yaşam kuralları çıkarmak ne kadar basit değil mi?Peki ya hiçbir şey göründüğü gibi değilse...ZARİFE tam olarak bunun öyküsü.

Yedi yıl önce otostop yaparak arabasına binen kızı ,7 yıl sonra bir televizyon kanalında masaların üstünde çılgınlar gibi dansederken gören gazeteci Bülent Serdar için,Zarife hakkında yazı yazmak pek zor olmamıştır eminim ki...Ama yazıyı o kızın yani Zarife'nin okuması hiçbirşeyin göründüğü gibi olmadığının en güzel kanıtı olarak serilmiştir gazetecinin önüne... Zarife yaşadığı sakin yaşamı daha iyi ve rahat bir hayat için terketmiştir.Seçim yapmak kolay olmamıştır,yaptığı seçimim arkasında durmak ise tahmininden daha zordur.

2000 'li yıllarda yaşanan toplumsal boşluğu,bu boşluğa yuvarlananları,bu boşluktan çıkar elde edenleri o kadar tanıdık ve yalın bir dille anlatmış ki yazar sanki Zarife mahallenizden giden bir komşu kızıymış gibi hissediyorsunuz.Zarife ; hayata tutunmaya çalışan ellerinin hep boşluğu yakaladığını , yürüdüğü yolun zorluklarını ,tenine takılan dikenleri gazeteci Bülent Bey'e anlatırken içinizden yaşadığımız zamana ve bizi seçim yapmaya zorlayan koşullara küfürler savuruyorsunuz.Zarife'ye hem kızıp hem de bir elinizi omzuna koyup üzülme diyesiniz geliyor.

Kısa,samimi bir öykü Zarife.Dışarıdan kolayca yorum yaptığımız hayatlara içeriden sıcak bir bakışta denilebilir.Deniz Kavukçuoğlu ile tanışmak içinde oldukça iyi bir seçim bence.Keyifli okumalar.