2 Temmuz 2008 Çarşamba

Narziss ve Goldmund'u okuyorum,kumların üstüne yayılıp batan güneşin tenimi ısıtmasını hissediyorum.Özel bir insandan,özel bir hediye...Dünya gerçekten ufacık bir yer galiba...Hala sevgiye inanan ve sevebilen güzel insan,bu şiir senin için:

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlarda gidiyorlar. Gitsinler
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı,
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun oturmuştu
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullular
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi ki sevmek
Ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken
Bırakasalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatrı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.

5 yorum:

....... dedi ki...

:) :) :)

GAMZE dedi ki...

TEK KELİME İLE KISKANDIM KIS-KAN-DIIIIIIIIM

erfe dedi ki...

:) ne güzel blog sayesinde faydalı bir dostluk oluşması.

SERAP dedi ki...

Gamzem;hiç olur mu öyle şey?Hem ben senin Serpil'ine bişey diyor muyum:)
Erfe;Sıra sende:)
Youred;Aslında o gün Üvercinka çantamdaydı ama nasıl olduysa unutmuşum.Neyse şimdilik bu şiirle idare et..:)

cinar dedi ki...

Okumuştum o kitabı. Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine. Onun kadar sevmedim sanırım. Çünkü o insanın insana aşkına değil, kulun allaha aşkına inanırdı sadece. Benim için her ikisi de inanılır oysa...