SINIRIN GÜNEYİNDE GÜNEŞİN BATIŞINDA (Murakami Haruki)

İçimden gelen sesi dinleyip aklımın bir köşesine yazdığım,karşıma her çıkışında hatırladığım ama nedense hep ertelediğim bir yazardı Murakami.Kütüphanede görünce son kitabından başlamak iyi olur diye düşündüm.Daha ilk sayfalardan içine çeken bir yapısı var kitabın.O kadar rahat, o kadar sade bir anlatımı var ki sanki en yakın dostum benimle konuşuyormuş gibi hissettim.

Bir insan kendi hatalarını ,zayıflıklarını ,beğenilerini bu kadar dolaysız anlatabilir herhalde.

Adı japoncada başlangıç anlamında olan Hacime sakin ve duyarlı bir çocuktur.Geçirdiği çocuk felci yüzünden sol bacağını sürükleyen kız arkadaşı Şimamoto ile kendi dünyalarını kurmuşlar ve yaşıtlarına göre farklı zevkle edinmişlerdir.Geçen zaman ve ailelerin taşınmaları iki çocuğun aralarına sinsice giren soğukluğu körüklemiştir.Cinselliğini yeni yeni keşfederken ona eşlik eden kız arkadaşı İzumi ile kötü bir olay ile ayrıldıktan sonraçok fazla boşluk yaşamış ve en sonunda kitap düzeltmeni olarak bir işe girmiştir.Şansının yardımıyla iyi bir evlilik yapmış ve kayınpederinin yardımıyla zevk ürünü iki tane caz bar sahibi olmuştur.Evliliği iyi giden, çocukları ve işi ile sorunu olamayan her zengin insan gibi kafayı duygusal boşluğa takmıştır:) Şaka bir yana yalnızlığı sorgulamasındaki inceliğe,kendini yetersiz hissedişinin nedenlerini araştırırken takındığı metanete ve her daim elinin altındakinin kıymetini bilir tavrına hayran kaldım.Neyse efendim tam bu sorgulamalar zamanında Şimamotosan çıkar karşısına.Kafası iyice karışan Hacime'nin hikayesinin kalanına ait detaylar kitapta efendim.Eski aşkı ve dostu bu güzel kadının gizli dünyasına yaptığı dalışları,ilişkilerinin ve evliliğinin sonunu,çıkmazların paradokslara dönüştüğü anları kaçırmak istemiyorsanız kitabı okuyun derim.Küçük bir hatırlatma;kitapta yer yer anlatımın da doğallığının etkisiyle cinsel öğelere yer veriliyor ama rahatsız edecek boyutta değil kesinlikle.

Sevgili Erfe'nin önerisiyle hemen aldığım Zemberekkuşu'nun Güncesi'nide okumak için sabırsızlanıyorum.Aslında asıl düşündüğüm kafa yarmaya yarayacak kadar çok sayfası olan kitabı bitirmeden nasıl elimden bırakacağım:)Umarım ben imkansızın Şarkısını bitirdiğimde diğer kitaplarınında türkçeye tercümeleri yapılmış olur.Japonca bilen Türk yok mu kardeşim el atın şu olaya bir:)

Kitapla ilgili en büyük eleştirim kitap kapağına yönelik olacak.Kitaptaki tüm karakterler japonken,kapaktaki hatunun orda ne işi olduğunu düşünüp durdum sürekli.Kitap bitti ben hala neden o yüz kullanılmış anlamadım.Eğer benim gibi yazara ve Japon edebiyatına ilk defa yaklaşanlar varsa çok yerinde bir ısınma kitabı olacağını düşünüyorum.

Kitapla kalın...


"Yaşadığım dünyada tek çocukların aileleri tarafından şımartıldığı,zayıf ve bencil oldukları düşüncesi kabul görüyordu...Birinin bana kaç kardeşim olduğunu sormasından nefret etmemin sebebei buydu.Hiç kardeşim olmadıklrını öğrendiklerinde içgüdüsel olarak şöyle düşünüyorlardı:Tek çocuksun öyle mi?Şımarık zayıf ve bencilsindir.Refleks olaral verilen bu tepki beni üzüyor ve yaralıyordu." (syf:8)

"O zamanlar bilmiyordum.birini tekrar düzelemeyecek kadar kötü kırabileceğimi.İnsan ,sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu." (syf:28)

"Beni çeken şey ,dışarıdan bakılarak ölçülebilen dış güzellik değil,daha derindeki,daha katıksız birşeydi.Tıpkı bazı insanların yağmur fırtınalarına veya depremlere karşı karşı gizli bir tutku beslemeleri gibi bende karşı cinsten gelen tanımlanamayan şeyleri seviyordum.Daha iyi bir kelime seçecek olursak çekim gücü diyelim.Hoşunuza gitsin veya gitmedin,insanları ağına düşürüp sarhoş eden bir güçtü bu." (syf:39)

".....Nihayetinde her nereye gidersem gideim asla değişmedim.Tekrar tekrar aynı hatayı yaptım,başkalrını kırdım,karşılığında da kendim kırıldım. "(syf 44 )



***Nat king Cole'un kitaba isminide veren "Sınırın Güneyinde"adlı meksika hakkında bir şarkısı varmış.İngilizce sıfırın altında olduğundan ben bulamadım.Parçayı dinleyebileceğim bir link gönderebilecek olanlara şimdiden teşekkürler.