ZAMENEHATUNLARİ.COM

Zamane Hatunları'nı bir gazetenin ekinde okumuştum.Hatta yazı göndermeyi bile düşünmüştüm ,kısa sürede aklımdan silinmiş bir yere not almadığım için.Az önce daldan dala gezinirken gördüm, yarışma sonuçlanmış. 1. olan Ayşegül Güngör'ün hikayesinin son satırlarını sizinlede paylaşmak istedim. Hepimizin roman olabilecek hayatları var ama bu romanın anafikrini ve bize ne kazandırdığını anlayanımız çok az galiba.Ben son 1 senedir sorguluyorum hala
aşağıdaki kadar net sonuçlar çıkartamadım,yinede pes etmiyorum.Sizinde öğrenecek birşeyleriniz mutlaka vardır bu hikayelerden.Ben hikayesini yazan yüzlerce kadının önerilere kulak vermeye devam edeceğim.Siz de uzatın kulağınızı ,hadi!



Neler öğrendim?
Öncelikle hayatta mutluluğun yapılacaklar listesini adım adım takip etmek olmadığını öğrendim. Yapılacaklar listesi hazırlamak başarıyı sağlıyor ama mutluluk için yeterli değil.

Hayatın sıralamasının benim isteklerimde aynı zaman diliminde buluşmamasının dünyanın sonu olmadığını öğrendim.

Anı yaşamanın önemini ama an yaşanacak diye geleceği unutmamak gerektiğini öğrendim.
En önemli motivasyon kaynağının insanın kendisi olduğunu öğrendim. Tek başımaydım ve aşağıya düştüğümde beni kaldıracak kimse yoktu. Kendi kendime kalkmak zorundaydım.
Her zaman ileriye bakmak gerektiğini, yaşanan her olayın yaşanması gerektiği için yaşandığını öğrendim.

Dostlarımın kim olduğunu ve ne olursa olsun gerçekten yanımda olanların kim olduğunu öğrendim. Bu tecrübe zaman zaman çok acı verdi bana. Ama sonucunda herkesi olduğu gibi kabul etmeyi öğrendim.

İş hayatında başarının iletişimden geçtiğini, karşı tarafın ne istediğini anlamanın ve zamanlamanın önemini öğrendim.
Karmaşık olaylara küçük bir çocuğun baktığı gibi bakmaya başlayınca çözülebileceğini öğrendim.

En önemlisi yeteneğimin sınırsız olduğunu ancak onu keşfetmenin zor olduğunu ve çok çaba gerektirdiğini öğrendim.