ESKİ BİR DOST,MUTLULUK VE MASUMİYET MÜZESİ

***Şu internet ne acayip birşey?Sabah haberlere bakmak için internete giriyorum.Bir haberin çağrıştığı şeyleri düşünerek Google bir isim yazıyorum ve senelerdir görmediğim birine ait bir resim pat diye yüzüme çarpıyor.Bu saate kadar bu ilginç tesadüfe sırıtıp durdum.Çok güzel oldu bence.İnsan yaşadıklarının hayal olmadığını anlayınca nedense seviniyor,yada en azından bana öyle oluyor.Bazen eskiyi düşünürüm ve benden başka kimsenin o olayları,kişileri hatırlamadığını görürüm."Tek hatırlayan bensem" diye başlar ve o görüntülerin benim hayal gücümden çıkma olasılığını hesaplamaya çalışırım.Ama bugünkü gibi bir olayla karşılaşınca çocuklar gibi sevinirim. (Gerçi ben hep çocuklar gibi sevinirim de orası ayrı bir konu:) Güzel şeylerin yaşanmışlığına bulduğum her kanıt beni bir kez daha gülümsetir ve bağlar hayata...Umarım herkesin hayata bağlandığı bu tarz ipler sıkça başımıza gelir.

***Eylül Ilgın önümüzdeki hafta anaokulunun 5 yaş bölümüne başlayacak.Bu hafta alışsınlar diye günde 1-2 saatliğine çağırdılar.Yalnız bizimkinin alışmakla ilgili bir sorunu olmadığından (anası gibi bukalemun mübarek;herşeye uyum sağlıyor) tam bir şenlik oluyor bu saatler.Yerdeki kocaman halının üzerine oturup kocaman yapbozlar yapıp,başkalarının annelerine öğütler verip,ikide bir öğretmeninin yanına gidip birşeyler sorup,durmak istemeyen çocuklara anne şefkati gösterip geçiriyor zamanını.Hani utanmasa burda yatalım anne diyecek :) İçeride oynaması yetmiyor birde okulun bahçesindeki parkta oyalanıyoruz bir süre..Dün iki farklı anneden aynı cümleyi duydum ve ne kadar mutlu oldum anlatamam.Benim anne olarak duyduğum en güzel, en onur verici cümlelerden birisiydi bu.
"Ne kadar mutlu bir çocuk bu."
Sürekli gülen biriciğim Eylül Ilgın'a bana böylesi şeyleri yaşattığı için ne kadar teşekkür etsem azdır...

***Tüm reklam kokuyor deyişlerine,söylenen sözlere kulaklarımı tıkayıp Masumiyet Müzesi'ni okumak istiyorum.Hala geçmeyen sinüzitime şifa niyetine bitki çayları içerken büzülmek ve eşimin "Yine mi?" bakışları altında, çevremdeki hiçbirşeyi duymadan okumak istiyorum.