Aslında hem çok mutluyum hem biraz buruk.Biraz sakinim birazda kızgın.Kafamda netleşen düşünceler çoğaldıkça,mantar gibi yeni karmaşıklar türüyor.Sanırım hepsi olması gerektiği için oluyor.Erfe'nin ve Youred'in kapattıkları blogları için tahmin ettiklerinden daha fazla üzüldüm.Gerçekten üzüldüm ve inanmayacaksınız ama bir ara bunu kendime yapılan bir haksızlık gibi gördüm.(Bencilim ben bencil...)Sanki böyle düşünmeyte hakkım varmış gibi...Sonra çok önceden keşfettiğim empatinin gücüne sığındım ve onların hayatıma kattıkları yeni tatlar için teşekkür etmekten başka yapacak birşey bulamadım.İkisine ulaşma şansım olmasına rağmen onların bırakmak istedikleri yere saygı duyduğumu belirtmek adına ikisinede sadece burdan sesleniyorum.Eğer hala okuyorsanız TEŞEKKÜR EDERİM.Acemi babaya; benimle paylaştıkları, beni dinlediği,bir şarkı için o kadar uğraştığı ve hala sevgiye inandığı için teşekkürler.Erfe'ye;her okuduğumda beni gülümseten yazıları,Remzi kitabevi'ni benimle paylaştığı,samimiyeti ve gördüğüm en iyi annelerden birisi olacağına beni inandırdığı için teşekkürler.Yine karşılaşmak ümidiyle...

Okuduklarımı anlatacak kadar vaktim yok yine,5 dk sonra çamaşırları çıkarıp makineden yine serin çadırıma döneceğim.Narziss ve Goldmund,Fahim Bey Ve Biz,Çamlıcadaki Eniştemiz,Türk Romanının Kökenleri Ve Gelişimi,Leyla'nın Evi,Allah'ın Kızları anlatılmayı bekliyor.Yakında...