BÖYLE BUYURDU ZERDÜŞT (Friedrich Nietzsche)

Yine uzun süredir aklımda olan bir kitap,aslında iki kitap.Diğeri Nietzsche Ağladığında.. İkisini bir arada okumakla çok iyi yapmışım birde sıralarını değiştirip okusaymışım tam olacakmış. Konusunun felsefe olması sebebiyle biraz zor kavranır bir kitap olan(yada bana öyle geldi) Böyle Buyurdu Zerdüşt 4 kavramı temel alarak yazılmış bir kitap.Üst_insan,Tanrı öldü,Sonsuz dönüş ve Amor Fati(Kaderini sev) bu temel kavramların en kısa özeti.Yaşadığı zamanında anlaşılmamanın acısını çok çeken Friedrich Nietzsche Üstinsan'a ulaşmak için bir sıra basamak sıralamıştır. Yazarının kendisi gibi anlaşılmayan Zerdüşt uzun süren bir inziva döneminden sonra insanlara açılmak istiyor ve başlıyor anlatmaya.

• Bedeni küçümseyenlerin,ruhu yüceltenlerin yolundan gitmediğini;


• Bir zamanlar var olan tutkularından şimdilerde erdemler yetiştirdiğini;


• İnsanın yükseklere ve aydınlıklara çıkmak istediği oranda köklerinin aşağıya,karanlığa,derine ve kötülüğe daldığını;


• İnsanın ömrünü kendi içinde savaşarak geçirmesi gerektiğini;


• Namusun kendisine gelen konuk olduğunu ve istediği kadar kalabileceğini ;namus kime zor gelirse ondan bir an önce vazgeçmesini;


• Başkalarına olan inancımızın,kendimizde olanı ve inanma isteğimizi ortaya çıkardığını;bir dosta duyulan özlemin insanlığımızı ele verdiğini;


• İnsanın kendinden üstün birşey yaratmak isteyeneninve bu uğurda harcanınanın makbul olduğunu;


• Kadının boyun eğmesini,yüzeyselliğinde bir derinlik araması gerektiğini,erkek için sadece bir amaç olması gereken kadının gerçekte felaketin tam kendisi olduğunu;


• Dünyada başkalarına acıyanların deliliklerinden daha büyük acılar doğuran birşey olmadığını;


• İnsanın en cesur hayvan olduğunuve diğer hayvanları bundan yendiğini;


• Yalnızlığın bu dünyanın en eski asaleti olduğunu;


• Dünyada en çok lanet edilen , en çok iftiraya uğrayan 3 şeyin şehvet,hükmetme isteği ve bencillik olduğunu;


• Her ağlamanın bir sızlanma ve her sızlanışın bir suçlama olduğunu;


• Bütün sonsuz günahların ve sevapların korkudan kaynaklandığını buyuruyor insanlara...

Bu maddeler benim kitaptan anlayabildiklerimdir ve emin olun Zerdüşt 300 sayfada benim anlayabildiğimden daha fazlasını anlatmıştır.Felsefe, okumalarım arasında çok fazla yer tutmadığından kitap beni biraz zorladı ama düşünmekte iyi geldi.Kitabın sonlarına doğru, felsefi söylem biraz daha azalıyor çünkü kimsenin kendisini dinlemediğine inanan Zerdüşt tekrar inzivaya çekiyor. Zerdüşt'e hayvanlarıyla beraber bir grup insan eşlik ediyor.Sonunda onlarında kendisini anlamadığını anlayan (anlaşılmadığını anlamak ne büyük üzüntüdür dimi?) Zerdüşt tekrar yollara düşüyor.Adının yazılması ne kadar zorsa düşüncelerinin sindirilmeside o kadar zor Nietzsche'nin ki ben hala bakmadan yazamıyorum. Tek okumada anlayanların tebrik edilmesi gerektiğine inanadığım bu kitabın kesinlikle ön-yan okumalarla desteklenmesi gerekiyor haberiniz ola...

Gecedir:Ne yazık ki ben ışık olmayan gecelerin susuzluğunu çekmeye ve yalnız kalmaya mecburum.

Gecedir:Arzum bir pınar gibi içimde kaynıyor,konuşmak istiyorum.

Gecedir:Şimdi bütün fıskiyeler daha gür konuşur.Benim ruhumda bir fıskiyedir.

Gecedir:Ancak şimdi bütün sevenlerin şarkıları uyanır.Benim ruhumda bir sevenin şarkısıdır.(syf.120)