.JPG)
İşte yeni kütüphane kaçkınları...Ben kütüphaneye gidince sessiz sedasız çantama atlamışlar. Onlara birde geçen seferden elimde olan Ezilmiş Leylaklar Kitabı eşlik etmesin mi?Sanırım Onur Caymaz bizim evi çok sevdi,mümkündür çünkü bizde onu sevdik.Latife bir yana kendi kütüphaneme ekleyene kadar o öyküleri özelliklede" Nokta" yı tekrar tekrar okumak için elimin altında istiyorum "Ezilmiş Leylaklar Kitabı "nı. Leylak Dalı hocam özellikle "Nokta " konusundaki görüşümü sorunca anlamıştım zaten bu öykünün özellikli bir öyküsü olabileceğini...
Onur Caymaz'ı şiddetle tavsiye ediyorum.Ben kitapları hakkında ayrıntılı birşeyler yazıncaya kadar da beklemeyin derim.Ardarda 2 kez okuduğum, ilk okumam da başlayan gözyaşlarımın ikinci okuyuşumda ayyuka çıktığı,dün gece yine okuduğum ve aynı hislerini bana kaç defa yaşatacağını test edebilmek için defalarcada okuyacağım NOKTA öyküsü.... Lütfen okuyun,ondan sonra ne demek istediğimi anlayacaksınız.
3 yorum:
Ben 5 kere okudum Serapçım hala ağlıyorum, hem de her seferinde daha fazla. Babalar Günü'nde Ankara'ya bir söyleşiye geldi Onur Caymaz. Günün önemine atfen Nokta'dan bir bölüm okudu. Orada da zor tuttum kendimi, bu kadar incelikli, bu kadar duyarlı nasıl yazılır. Görüşlerini yazacağım Onur'a, çok mutlu olacağından eminim.
Nokta'yı ilk okuduğumda çok etkilenmiştim. Ne yazık ki 2 yıl sonra annemin hastalığı ve ölümünde çok benzer duygular yaşadım. Bu da Onur'la aramda ayrı bir bağ oluşturdu. İyi ki gençler arasında Onur gibi yazarlar ve iyi ki senin gibi okurlar var .
"Ezilmiş Leylaklar Kitabı"nı piyasada bulabilir miyim bilmiyorum hayli eski çünkü basımı, bulursam onu bulamazsam son öykü kitabını ve bende iki tane olan "Yaz Tarifesi" şiir kitabını sana ben yollamak isterim canım, Leylak Dalı Hoca'ndan bir anı olarak evime dönünce. (15 güne kadar Antalya'dayım) Bana faceden adresini yazarsın. Sevgiler...
Benim eşimin dedeside kanserden vefat etti.Benzer şeyler başımızdan geçtiğinden fazlasıyla etkilendim sanırım.Birde hani Nokta'nın sonralarında babasının yıkanmasıyla ilgili birşeyler anlatmış ya,gözyaşlarımın hıçkırıklara dönüştüğü an o andır.Beni büyüten rahmetli anneannemin cenazesinde ,o son görüntüsüne dayananam diye hiçkimse girmek istemeyince ,ben onu 1-2 dakika daha görebilmek için içeri girdim.Birden o gün yaşadıklarım aklıma geldi galiba.Diğer öykülerine gölge düşürmesini istemem ama Nokta sırf yaşanmışlığıyla bile oldukça önde galiba...
Aslında hayır demem gerekir biliyorum ama sözkonusu kitap olunca o kelimeyi kullanmak huyum değil:)Şimdiden sağolun hocam.
Çok merak ettim bu kitabı.Hemen alıp,okuyacağım.
Yorum Gönder