KARAYEL HÜZNÜ (Buket Uzuner)

Denizciler,kuzeybatıdan esen,soğuk ve kar yüklü rüzgara, KARAYEL derler.

Karayel Hüznü,kitaba adınıda veren METİN ALTIOK'un anısına yazılmış bir şiirle başlıyor.

Şimdi, bu akşamüstü,

Hemen

Bir şiir yazabilseydim eğer,

Şöyle serin, nane yeşili,

Bahar kokan, gencecik teni.

Hani, 'yaşamalıyım, ayaktayım hâlâ'

dedirten insana,

'Hem yapacaklarım var daha!'

.................................

Beyaz eller çizerdin,karakalem,

Şiirlerle bezerdin,

Renkalem

Kara dumanla yandın,

Kara düşüncelerde tüten

Ama en çok ben,

Gece gibi ben,

Simsiyah yüreğim

Gece gibi ben...

Şiirin dışında 3 öykü var kitapta.Ne de olsa şiirin kızkardeşi öykü :) Hiçte iğreti durmamışlar yanyana..

İlk öykünün adı " Otuz Yedi Yaş". " Ağrımasa bilir miydim yüreğimin yerini...(Sennur Sezer)" notu atılmış ilk cümlelerden önce.İlk okuduğum Buket Uzuner kitabından beri en sevdiğim özelliklerden biridir bu notlar.Hele gençken aklımı ne karıştırırdı, daha o bölümde anlatılanlar başlamadan ben düşlere dalmış olurdum.Hayatındaki alışkanlıklardan sıkılmış bir annenin 37. doğumgünü şerefine ailesine hazırladığı süpriz anlatılıyor bu öyküde.O güne özel yedi ayrı başlangıçla beraber süpriz bir sonda bekliyor okuyucuyu.

"Ve onun yüzünün bir yanı çocukluğundan beri gülmemeye mahkum edildi"

İkinci öykünün adı "İkizlerden Biri".Sezin ve Sezen adındaki ikiz kardeşlerin, isimlerine bir harf olarak yansıyan farklılıklarının hayatlarını nasıl etkilediği, birçoklarına yabancı gelmeyecek biçimde anlatılmış. Ne zamandır okuduğum satırların son noktası gözümün önünden geçerken ürpermemiştim.Aşırı heyecanlı yada şahaser bir anlatım değil ama tüm tüylerim diken diken oldu son cümlelerde.Daha önceden bahsettiğim ve Buket Uzuner'in son kitaplarında bulamadığım güç buydu işte.Seneler önce çıkmış bir kitabını okurken eski hisleri yeniden hissedebildiğime göre demekki sevgili yazarımın yazım şekli gerçekten değişmiş.Yeni yazdıklarından tat alamamak demekki benden kaynaklanan bir sorun değilmiş.

3. öykü olan "Bütün K Harflerinden Uzak"ta da aynı ürpermeyi hissettim.Tam da son cümlelerde (eskiden olduğu gibi:) Son öyküde ise barda oturup 3 gencin masasını izleyen ve davranışlarına göre onlara hikayeler yakıştıran birisi anlatılıyor.

İyiki eski kitaplarına dönme cesaretini göstermişim Buket Uzuner.Yoksa sadece geçmişte sevilen bir yazar olarak kalacaktın ama şimdi biliyorum ki sen hep aynısın...Ve yeni kitabın YOLDA bunu bana kanıtlayacak gibi hissediyorum.

Everest Yayınları/ 77 sayfa

1.-7. Basım :1993-1999(Remzi)

8. Basım:Nisan 2003 (Everest)