DÜN

Biraz işim olduğu için izinliydim dün.Öğlene doğru yağan yağmurun verdiği miskinlikle (pijamaları çıkarmaya bile üşenen bir haldeyken) tembel tembel otururken kapı vuruldu.Yan komşumuzun oğlu kızımla oynamaya geldi diye düşündüm.Kapıyı açmamla yan komşumun "Kızım öldü." feryatları yükseldi.Komşumun 20 aylık kızı Fatma Naz annesinin kollarında çenesi kilitlenmiş,gözleri kaymış pestil halinde duruyor.Naz'ı elime alır almaz ateşini farkettim.Yere yatırıp önce kilitlenmiş çenesi açmaya çalıştım.Böyle durumlarda çene kilitlenince dil arkaya doğru gider,soluk borusunu tıkayarak veya biriken tükürüğü akciğerlere kaçırarak ölüme sebep olabilir.Birbirine kenetlenmiş dişleri açmak için sakın parmağınızı kullanmayın,hem işe yaramaz hemde parmağınızdan olursunuz.Ev şartlarında en uygun şey sert bir kaşığın sapıdır.Bende hemen kaşık sapını kullanarak dişlerini birbirinden ayırdım,dilini öne doğru çekerek başını yana çevirdim ve ağzında biriken tükürükleri dışarı çıkardım.Eşime haber verirken çoçuğa bir battaniye alıp yola çıktım annesiyle.İlk gelen aracı durdurup durumu hızlıca izah ettim.Sağolsun böyle küçük yerlerin en büyük nimetlerinden biri bu herhalde.Hastane yolunda Naz bir kere daha nöbet geçirecekti ama bu sefer ben erken davranıp bayılmasına imkan vermedim. Hastaneye geldiğimizde çalıştığım sektörün kötü taraflarını bir kez daha gördüm ve kendimden utandım.Acilde alınan bir hemogram sonucu için 2 saat beklemem gerektiği söylendiğinde halimi görseydiniz emin olun benim sağlık çalışanı olduğuma inanamazdınız.Pijamalarla,ıslanmış bir haldeyim ve kucağımda ateşi 39.5 derece olan 1,5 yaşında bir çocuk...Bu kadar mı duyarsız olunur ya,bu kadar mı alışkanlık yaratır her şey?Tek avuntum onların içine girmeyen bir gruba mensup olmam ama bu beni bazen daha da derinden yaralıyor.Onların duyarsızlığına sinirlenip çingene damarımı saldım ortaya ve başladım ağzıma geleni saymaya.Velhasıl 10 dk sonra sonucu verdiler ama sağlık hakkınızı söke söke almanız gereken bir memlekettte yaşadığımızı bir kere daha anladım.Naz şimdi iyi ama 2 saatte bir kapısını çalıp ateşini kontrol ettirdiğim için annesi biraz yorgun.Bir kez daha acil durumlarda soğukkanlı olamanın faydasını gördüm sanırım.Benim yaptıklarımın sağlıkçı olmakla bir ilgisi yok aslında,eğer ebe olmasaydım yinede en azından çoçuğuma faydam dokunsun diye ilk yardım müdahalelerini öğrenirdim.Lütfen eğer imkanınız varsa bu konuya ilgi duyun,belki ilerde gerçekten yardımı olan birisine faydanız dokunur.

Olasılıksız'a başladım dün.Eğer bu salak antidepresanlar beni uyutmasaydı gece bayağı okuyacaktım,bugün olmasada yarın akşam biter diye düşünüyorum.O bitmesine bitecekte bu aralar nedense uzun uzun okuduklarımı anlatacak kadar vakit bulamıyorum ama bulmam gerekiyor çünkü buranın öncelikli amacı okuduklarımı kaydetmekti.Sanırım bu gecikmelerde yeni yeni heveslendiğim kurdela nakışınında faktörü var.Rengarenk kurdelalar içinde kendimi kaybediyorum ve ince işleri tahminimden daha çok vakit alıyor.İlk fırsatta onlarında resimleri ekleyeceğim buraya...

Ordu'da yine yağmur yağıyor,4-5 gün güneş yüzünü gösterdi ama arkasından gelen yağmur beni artık sinirlendirmeye başladı.Sadece yağmur yağsa sorun değil de birde soğuk var ya mahvetti beni..Fındık dalları şimdiden yerlere eğilmeye başladı,yağmur bereketiyle gelip çiftçinin yüzünü güldürüyor ama ben haziranda güneş görememenin hüznünü yaşıyorum.Yağmurdan dolayı iyice tembelleştim,kuzumun bloğuna geçen haftaki tiyatro festivalini yazmaya bile üşeniyorum.Neyse ben şimdi içerde sezsizce oyun oynayan(ya da bu şekilde beni kandıran) Eylül Ilgın'a ve Ata'ya bakmaya gidiyorum.Bu akşam erken uyumazsam kızımın bloğuna da tiyatro festivalini yazacağım,kendi kendime söz veriyorum.