2 Mart 2008 Pazar

YAŞAMIN KIYISINDA


Çok daha heyecanlı ve beni saracak bir film bekliyordum.Havada kalan konular ve yazılmayı unutulmuş repliklerle dolu gibi geldi bana.Ölüme ve ebeveyn-çocuk ikilisine dair yapılan analizler hoş ama yetersiz olmuş belkide çok fazla ana karakter olduğu içindir.Birde fazlamı rastlantı var ne:)Kesinlikle kötü değil sadece benim bu film adına beklentilerimi karşılamadı.Herşeye rağmen bir seyredilmeyi hakediyor. Nejat Işler’in ve Erkan Can’ın konuk oyunculuklarını es geçmemek gerek .İzlemeden soundtracklerini beğendiğim ender filmlerden birtanesi oldu,bunda Kazım Koyuncu'nunda etkisi var sanırım.Bana göre filmin en güzel sahnesi finaliydi. Trabzon kıyısında, denizin kumla sevişmesinin sesini bu kadar güzel kayıt edebilmeleri, hislerime tercüman oldu.Ben o sesi istediğim an duyabilmek için Karadeniz'de yaşamayı seçtim.İyi seyirler...

3 yorum:

Büşra dedi ki...

henüz izleyemedim ama benim de beklentim yüksek bu filmden.
umarım izleyince hayal kırılığına uğramam.

GAMZE dedi ki...

İnanmalıııııı mı inanmamalı mı ama ben inanmazsaaaam yaşayamamkiiiiii

Unknown dedi ki...

yoksa hiç durulmamalı mı, ama ben ben olmazsam yaşayamam ki...
çok severim bu şarkıyı, eşlik ettim.